Slapen in het regenwoud...

Woensdag 25 februari 2015

We worden vanmiddag pas tussen 16.00 en 18.00 uur verwacht in het bush camp van Te Urewera en dus hebben we nog tijd om naar de Huka Falls te gaan. Deze liggen net even buiten Taupo. Omdat we tijd genoeg hebben, gaan we eerst even een bakkie doen in het centrum van de stad. Het is mooi weer en we vinden al snel een mooi plekje op een zonnig terras.
De laatste dagen kon ik geen reisverslagen plaatsen op de site van waarbenjij.nu vanwege technische problemen maar die blijken nu opgelost. Ik besteed mijn tijd dus nuttig om ons blog bij te werken. Dat kost toch altijd meer tijd dan je denkt!
Als dat is gedaan pakken we de auto en rijden naar de Huka Falls. Echt schitterend, al dat water dat met zo veel kracht naar beneden komt.
Na al dat moois rijden we verder naar onze volgende bestemming, het bush camp van Te Urewera Treks NP. Als we daar na een spannende rit via een onverharde weg aankomen, wachten de 2 maori begeleiders ons al op (Yamal en Tihai) met een lekker drankje en snacks. Later voegt nog een echtpaar zich erbij, Jan en Annemieke uit Limburg! De maori begeleiders bereidden voor ons een lekkere kiwi BBQ (kip, lam, salade, sweet patatoes en mais). Het smaakt ons goed.
Omdat wij als eerste aankwamen hadden wij ook de eerste keuze in welke cabin wij wilden slapen. Ik had eigenlijk verwacht dat we moesten slapen in een tent, maar de cabin die we kozen heeft een luxe tweepersoons bed met heerlijk dik dekbed. Best luxe dus. Alleen de WC is wat behelpen; doortrekken kan niet! Als we onze beheofte hebben gedaan dan moeten we een schep zaagsel in de pot gooien! Hmmm lekker!
De toilet is ook op enige afstand van onze cabin dus ik hoop maar dat ik vannacht niet naar de WC hoef :-(
Na het eten is het l snel donker en gaan we met Yamal en Tihai op zoek naar glow wurms. We vinden ze maar zij laten zich slecht fotograferen dus jullie moeten ons maar op ons woord geloven; in de bosjes zie je allemaal lichtjes. Deze worden door de wormen geprroduceert om andere insecten aan te trekken.
Als we weer terug komen in het kamp gaan de maori's op jacht. Ze hopen een hert te schieten. Niet voor ons (gelukkig) maar voor eigen consumptie. Jan, Annemieke, Marcel en ik worden in het pikke donker achter gelaten, maar we maken er met z'n viertjes een hele gezellige avond van.

Donderdag 26 februari 2015

Als we de volgende ochtend om 08.00 uur present zijn voor het ontbij, horen we dat het de maori's niet is gelukt om iets te vangen. Zelfs geen possum, waar NZ er veel te veel van heeft en waar ze graag vanaf willen.
We ontbijten en maken tegelijk onze lunch klaar. We gaan n.l. eerst een aantal bomen planten en daarna direct met een gids het regenwoud in voor een wandeltocht van ongeveer 2 uur.
Na ons ontbijt gaan we met Hinuwai (een ander Maori gids) 6 Kahikatea bomen planten. Deze bomen zijn nodig om het natuurlijk evenwicht in het regenwoud te herstellen. Bij het planten van elke boom wordt gevraagd om iets persoonlijks te zeggen of te wensen. Ook wij doen dat. We planten een boom voor onze kinderen, hun partners, voor onze ouders en voor ons zelf. Best wel emotioneel eigenlijk...
Van de gids krijgen we de GPS coordinaten zodat we via Google Earth kunnen checken hoe het met onze bomen is gesteld. Mooi he?
Als we samen onze 12 bomen hebben geplant, gaan we met een andere Maori gids (Willy, zijn Maori naam weet ik niet meer) het regenwoud in voor een prachtige wandeling. Hij weet over iedere struik of boom wel iets te vertellen. De Maori mensen gebruiken veel producten uit het bos om te eten of voor medicijnen. Ik ben enorm onder de indruk van alles wat hij verteld. Met name de manier waarop zij in het leven staan, hoe zij voor elkaar zorgen, hoe sterk de (familie)banden zijn en hoe zij aan elkaar de Maori cultuur over brengen, is erg mooi om te horen. Aan het einde van de wandeling genieten we samen van onze lunch. Het is inmiddels al weer halverwege de middag wanneer we elkaar gedag zeggen en in onze auto stappen om verder te reizen naar Rotorua. Wat een bijzondere ervaring was dit...

We komen vrij laat aan in Rotorua maar voordat je de stad ziet, ruik je 'm al... Bahhh geen prettige geur. Rondom de stad zijn allemaal geisers die een zwavelgeur afgeven. Niet echt prettig, maar toch wen je er wel snel aan. We hebben een camping gevonden net iets buiten de stad. Als we het centrum inrijden om informatie op te vragen bij een i-site, begint het enorm hard te regenen, wat een leuk welkom! Kan me voorstellen dat de bewoners van NZ blij zijn met deze bui maar wij persoonlijk niet! Maar goed, even schuilen dan maar bij de Starbucks; flat white gaat er altijd wel in ;-)